گرافت قطعه ای ازغضروف یا استخوان است که از جای دیگری از بدن گرفته می شود و برای شکل دادن یا تقویت بخشی دیگر از بدن مانند بینی استفاده می شود. گرافت ها می توانند از ساختارهای ضعیف تر پشتیبانی کرده و به افزایش استحکام کلی چارچوب بینی کمک کنند. پیوند غضروف را می توان از منابع مختلفی از جمله بانک های بافتی و بدن خود بیمار گرفت. گزینه های مورد استفاده شامل غضروف سپتوم در بینی ، غضروف دنده یا غضروف گوش می شود. در برخی موارد، مواد دیگری مانند ایمپلنت مصنوعی یا چربی ممکن است به جای غضروف استفاده شود. اگرچه این مواد می توانند نتایج موقتی را ارائه دهند که ممکن است در طول زمان محو شوند، اما اغلب در ترکیب با پیوند غضروف برای ارائه نتایج بادوام تر و طولانی تر استفاده می شوند. اگر شما هم در مورد گرافت عمل بینی کنجکاو هستید ، این مقاله را از دست ندهید.
گرافت بینی چیست؟
گرافت ها پایه و اساس جراحی زیبایی بینی هستند و به جراحان این امکان را می دهند تا ویژگی های ظریف صورت را ایجاد کرده و کانتورهای جذاب تری ایجاد کنند. پزشکان با استفاده از گرافت این قدرت را دارند که بافت های از دست رفته در جراحی قبلی را بازگردانند. گرافت ها در جراحی بینی برای دستیابی به اهداف خاصی مانند ایجاد پروجکشن در بینی های با پوست ضخیم ، صاف تر به نظر رسیدن بینی ، اصلاح فرورفتگی در بینی ، پشتیبانی از نوک بینی برای جلوگیری از افتادگی یا اصلاح بینی زینی شکل استفاده می شوند.
انواع گرافت در عمل بینی
انواع مختلفی از گرافت ها وجود دارد که می توان در این جراحی از آنها استفاده کرد که هر کدام هدف خاص خود را دارند. یک دکتر عمل بینی خوب در تهران ؛ گرافت ها را با تکنیک باز (خارجی) یا بسته داخل بینی قرار می دهد. درک این نکته مهم است که گرافت یک ایمپلنت نیست ، بلکه یک ماده طبیعی است ، بنابراین احتمال پس زدن آن توسط بدن وجود ندارد. در زیر برخی از گرافت های عمل بینی معرفی شده اند.
گرافت غضروفی
رایج ترین نوع پیوند مورد استفاده در جراحی ، پیوند غضروف است که می تواند از بدن خود بیمار تهیه شود. به این نوع از گرافت ، هتروگرافت نیز گفته می شود.
گرافت کامپوزیت
از پوست و غضروف تشکیل شده و از گوش به دست می آید و برای اصلاح سوراخ بینی جمع شده استفاده می شود
گرافت شیلد
در نوک بینی برای برجستگی و پشتیبانی از آن استفاده می شود
استرات کلوملار
در نوک برای پشتیبانی از نوک ضعیف استفاده می شود
گرافت Tip Onlay
در نوک بینی برای برجسته کردن و مدل دادن به آن استفاده می شود. غضروف گوش برای این نوع از گرافت بینی مناسب است
گرافت کاموفلاژ
نوعی پیوند که برای اصلاح ناحیه فرورفته در هر نقطه از بینی استفاده می شود
گرافت Caudal Extension
برای بلندتر کردن بینی کوتاه استفاده می شود
گرافت اسپردر
زمانی که تیغه میانی فروریخته باشد از این نوع گرافت عمل بینی استفاده می شود. این گرافت بین غضروف جانبی فوقانی و سپتوم قرار می گیرد.
گرافت آلار باتن
برای حمایت از دریچه خارجی بینی استفاده می شود. این در غضروف های جانبی تحتانی و بیشتر در جراحی های ترمیمی استفاده می شود. این وسیله به جلوگیری از فروپاشی آلار هنگام تنفس کمک می کند
بهترین منبع برای تهیه گرافت بینی
از آنجایی که گرافت ها بیشتر از غضروف تشکیل شده اند ، تیغه بینی بهترین منبع غضروف خوب است. دومین منبع خوب گوش است. اگر هم سپتوم و هم غضروف گوش در دسترس نباشد ، آخرین جایگزین غضروف دنده است. اگر به یک غضروف قوی نیاز دارید، دنده یا سپتوم بهترین گزینه هستند، اما اگر غضروف نرم تری لازم است، گوش بهترین منبع است.
دوره نقاهت گرافت بینی
باید 1-2 هفته استراحت کنید تا تورم ، کبودی و ترشحات بینی شما به طور طبیعی کاهش یابد. محدودیت های رژیم غذایی، ورزش و سبک زندگی به نوع گرافت مورد استفاده بستگی دارد، با این حال پیروی از تمام دستورالعمل های بعد از عمل برای اطمینان از نتیجه موفقیت آمیز مهم است. به طور کلی ، بیماران باید در طول یک تا دو هفته اول از فعالیتهای سنگین مانند دویدن و وزنه برداری اجتناب کنند.
بهبودی بینی شما زمان می برد. برای اطمینان از موفقیت آمیز بودن بهبودی و قرار دادن گرافت بینی ، باید به صورت مدوام با پزشک در ارتباط بوده وتوسط ایشان ویزیت شوید. مهم است که به یاد داشته باشید که این عمل نیز مانند هر جراحی دیگری ، به زمان نیاز دارد تا نتایج قابل مشاهده باشد. در حالی که ممکن است بلافاصله بعد از جراحی تفاوت هایی را مشاهده کنید ، اما به صورت میانگین امکان دارد تا یک سال طول بکشد تا تمام تورم و کبودی به طور کامل از بین برود.
