بخیه عمل بینی | زمان کشیدن بخیه بینی

یکی از سوالات نگران کننده و پرتکرار افرادی که قصد دارند بینی خود را عمل کنند این است که ” بخیه عمل بینی چگونه انجام می شود؟ ” اگر شما هم به دنبال جواب این پرسش هستید و از بخیه ای که پزشک بعد از جراحی بینی استفاده می کند اطلاعاتی ندارید ، خواندن این مقاله را از دست ندهید. بخیه ها نخ هایی کوچک هستند که بسته به محل برش و تکنیک جراحی ( باز یا بسته ) در محل مورد نظر استفاده می شوند تا پوست را بهم وصل کنند. در این مقاله ، به معرفی انواع بخیه ها و نکات مرتبط با آن ها خواهیم پرداخت. تا پایان مطلب با ما همراه باشید.

انواع بخیه در عمل بینی چگونه استفاده می شوند؟

حین عمل کردن بینی ، استفاده از بخیه ها یکی از مراحل اساسی است که بسته به نیازهای جراحی و محل برش ، نوع مختلفی از آن ها به کار می رود.

بخیه های جذبی ( غیرکشیدنی )

 این نوع بخیه ها به مرور زمان در داخل دماغ جذب می شوند. معمولاً برای وصل کردن لایه های درونی دماغ در جراحی باز، از این نوع بخیه ها استفاده می شود. زمان جذب بخیه های غیر کشیدنی از یک هفته تا ۱۰ روز تا سه ماه پس از عمل متغیر است.

نخ‌های جذبی مصنوعی ( غیرطبیعی )

• نخ پلی گلاکتین ( VICRYL )

نخ پلی گلاکتین در بخیه عمل بینی از رایج ترین نخ های جذبی مصنوعی است که به دلیل مقاومت بالا، انعطاف پذیری و آلرژی زایی پایین ، به طور گسترده در این نوع عمل مورد استفاده قرار می گیرد.

نخ های جذبی طبیعی

• کلاژن ( Collagen )

نخ کلاژن، از پروتئین طبیعی موجود در بدن انسان، ساخته می شود. به همین دلیل، سازگاری بالایی با بدن داشته و احتمال واکنش های آلرژیک را به حداقل می رساند.

• کاتگوت کرومیک یا کرومیک ( Chromic )

این نوع نخ از روده گوسفند تهیه می شود و به دلیل مقاومت بالا در برابر کشش، برای بخیه زدن به لایه های عمیق تر بینی مناسب است.

• پلین یا ساده ( Plain )

نخ های پلین از جنس پنبه بوده و به دلیل قیمت پایین، در گذشته کاربرد زیادی داشت. با این حال، به دلیل ایجاد واکنش های التهابی بیشتر، امروزه این نوع بخیه عمل بینی کمتر مورد استفاده قرار می گیرد.

بخیه های غیرجذبی ( کشیدنی )

 نخ های کشیدنی که معمولا رنگ آبی داشته و از جنس نایلون هستند در محل برش ، زده شده و معمولاً برای دوختن لایه های خارجی بینی در تکنیک عمل باز به کار می‌روند. آن‌ها معمولاً یک هفته پس از عمل توسط جراح بینی در تهران برداشته می شوند.

قابل ذکر است که در تکنیک بسته، چون برش ها روی پوست بینی انجام نمی شود، نیازی به زدن بخیه های غیر جذبی نیست. بنابراین، از بخیه هایی استفاده می شود که قابل جذب بوده و نیازی به برداشتن آن ها بعد از عمل وجود ندارد.

کاربردهای بخیه های کشیدنی

دوخت کلوملا

 کلوملا، ستون باریک و ظریفی است که در میان دو سوراخ بینی قرار دارد. در بسیاری از موارد، جراح برای ایجاد تغییرات ظریف در شکل و موقعیت آن، برش هایی در این ناحیه ایجاد می کند. به دلیل حساسیت و ظرافت کلوملا، از بخیه های غیرقابل جذب برای دوخت این ناحیه استفاده می شود. این بخیه ها به مرور زمان توسط بدن جذب می شوند و نیازی به برداشتن آنها نیست.

دوختن پره های بینی

در مواردی که لازم است پره های بینی کوچک تر شوند، در اطراف پره ها و گونه و بالای لب برشی ایجاد می شود که برای دوخت این قسمت ها پزشک از نخ غیر جذبی کمک می گیرد.

علائم باز شدن بخیه جذبی بینی

باز شدن بخیه های جذبی بینی می تواند با علائم مشخصی همراه باشد که باید به آنها توجه کنید. یکی از رایج ترین علائم، خونریزی یا ترشح غیرطبیعی از محل بخیه ها است. این ترشحات ممکن است زردرنگ یا چرکی باشند که نشان دهنده عفونت است. همچنین، قرمزی و تورم غیرعادی در اطراف محل بخیه می تواند نشان دهنده باز شدن یا التهاب باشد.

از دیگر علائم، می توان به درد شدیدتر از حد معمول اشاره کرد که ممکن است با لمس ناحیه بخیه ها تشدید شود. علاوه بر این، اگر بخیه باز شده باشد، ممکن است شکل زخم تغییر کند یا لبه های زخم از هم فاصله بگیرند. در نهایت، باز شدن بخیه می تواند باعث تاخیر در روند بهبود زخم شود، به طوری که ناحیه آسیب دیده دیرتر از حد انتظار بهبود یابد. در صورت مشاهده این علائم، لازم است سریعاً با پزشک خود تماس بگیرید تا وضعیت بررسی و درمان مناسب آغاز شود.

جهت دریافت مشاوره مستقیم با دکتر ، با شماره زیر تماس بگیرید. 
 
09934949155

عکس بخیه داخل بینی

علائم پاره شدن بخیه های داخل بینی 

پس از زدن بخیه عمل بینی ، به خصوص در هفته های اول کاملا مراقب باشید که فشاری بر روی بخیه ها وارد نشود. بخیه های داخلی اغلب از نوع جذبی بوده و در این مدت باید از هرگونه فشار یا تحریک بی مورد بر آن ها پرهیز کرد.

عطسه کردن از طریق دهان ، فین نکردن و عدم دستکاری بینی از مهم ترین نکات مراقبتی هستند که باید رعایت شوند تا جلوگیری از پاره شدن بخیه ها انجام شود. با این حال، گاهی اوقات به دلیل سهل انگاری یا دست زدن به داخل دماغ ، ممکن است خونریزی جزئی اتفاق بیوفتد که نشانه آسیب دیدن بخیه ها باشد.

علائم باز شدن بخیه شامل قرمزی، تورم و درد در محل بخیه، حساسیت به لمس و گرمی در این ناحیه، ترشحات غیرطبیعی مانند خون یا مواد چرکی، جدا شدن لبه های زخم از یکدیگر و افزایش تب و علائم شبیه به آنفولانزا می باشد. این علائم ممکن است نشانه های عفونت و باز شدن بخیه ها باشند و نیاز به مراجعه به پزشک دارند.

زمان مراجعه به جراح در صورت وجود علائم باز شدن بخیه

همانطور که می دانید بخیه عمل بینی ، نقشی اساسی در التیام زخم و جلوگیری از عفونت دارند. با این حال، در برخی شرایط ممکن است بخیه ها باز شوند. دانستن علائم هشدار دهنده باز شدن بخیه و زمان مراجعه به پزشک در این شرایط، از اهمیت بالایی برخوردار است.

در صورت مشاهده علائمی که قبل تر ذکر کردیم توصیه می شود به دکتر گوش و حلق و بینی مراجعه کرده و معاینه لازم را انجام دهید. این اقدام به حفظ سلامتی و ترمیم صحیح بخیه ها کمک می کند.

علت سوزش جای بخیه بینی

زمان افتادن بخیه های داخل بینی

بخیه های داخل بینی معمولاً از نوع جذبی هستند و به طور طبیعی بدون نیاز به کشیدن ، در بدن جذب می شوند. زمان جذب و افتادن این بخیه ها بسته به نوع بخیه و ویژگی های بدن هر فرد متفاوت است، اما به طور کلی این روند بین 2 تا 6 هفته طول می کشد.

عوامل متعددی می توانند بر زمان جذب بخیه ها تأثیر بگذارند:

1. نوع نخ بخیه : نخ های بخیه جذبی با سرعت جذب متفاوت طراحی شده اند؛ برخی زودتر (در حدود 10 روز) و برخی دیرتر (تا 6 هفته یا بیشتر) جذب می شوند.
2. وضعیت بدن بیمار : میزان جریان خون در ناحیه جراحی ، سلامت عمومی بدن و سرعت فرآیندهای ترمیمی تأثیرگذار هستند.
3. مراقبت های پس از جراحی : رعایت توصیه های پزشک، استفاده از سرم های شستشو و پرهیز از تحریک یا دستکاری ناحیه بخیه می تواند به روند طبیعی افتادن بخیه ها کمک کند.

در صورتی که بخیه های جذبی پس از 6 هفته هنوز باقی مانده باشند یا باعث ناراحتی شوند، پزشک ممکن است آن ها را به صورت دستی بردارد. همچنین، اگر علائمی مانند تورم، درد یا ترشحات غیرطبیعی مشاهده کردید، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید.

جهت دریافت مشاوره مستقیم با دکتر ، با شماره زیر تماس بگیرید. 
 
09934949155

بخیه نوک بینی برای چیست ؟

بخیه در ناحیه نوک بینی معمولاً در جراحی های زیبایی بینی ( رینوپلاستی ) به دلایل مختلفی انجام می شود. این بخیه ها نقش مهمی در شکل دهی و تثبیت نتایج جراحی دارند و معمولاً بخشی از فرآیند بازسازی و اصلاح بینی هستند. دلایل استفاده از بخیه در نوک بینی عبارتند از:

1. شکل دهی به نوک بینی : بخیه ها به جراح اجازه می دهند تا غضروف های نوک بینی را در موقعیت مناسب قرار دهد و فرم دلخواه را ایجاد کند. این بخیه ها می توانند به تقارن و تعادل در شکل نهایی بینی کمک کنند.
2. تثبیت ساختار غضروفی : در بسیاری از موارد، برای اصلاح نوک بینی ، نیاز به بازسازی یا تغییر موقعیت غضروف ها وجود دارد. بخیه ها برای نگه داشتن این ساختارها در جای جدید خود استفاده می شوند تا فرم بینی ثابت بماند.
3. بستن برش های جراحی : اگر جراحی به روش باز انجام شود، بخیه ها برای بستن برش های ناحیه کولوملا و گاهی در نوک بینی استفاده می شوند. این بخیه ها معمولاً جذبی هستند و بعد از چند هفته به طور طبیعی محو می شوند.
4. اصلاح عدم تقارن یا پهنای نوک بینی : بخیه ها می توانند به کاهش پهنا یا برطرف کردن مشکلات عدم تقارن در نوک بینی کمک کنند و نتیجه ای طبیعی تر و هماهنگ تر با صورت بیمار ایجاد کنند.
5. بهبود نتایج زیبایی و عملکردی : بخیه ها علاوه بر نقش زیبایی، می توانند به بهبود عملکرد بینی نیز کمک کنند، به ویژه در مواردی که مشکلات تنفسی یا ضعف در ساختار بینی وجود داشته باشد.

این بخیه ها معمولاً توسط پزشک به گونه ای قرار داده می شوند که بهبود زخم به بهترین شکل انجام شود و اثری از بخیه باقی نماند. مراقبت های بعد از جراحی بینی ، مانند شستشوی بینی و پرهیز از دست کاری، نقش مهمی در بهبود سریع تر و جلوگیری از عوارض دارند.

بخیه بالای بینی برای چیست ؟

بخیه بالای بینی معمولاً در جراحی های بینی به دلایل مختلفی انجام می شود و به نوع جراحی و تکنیک استفاده شده بستگی دارد. این بخیه ها معمولاً برای بسته شدن برش هایی که در ناحیه بالای بینی ایجاد شده اند، استفاده می شوند. برخی از دلایل رایج وجود بخیه بالای بینی عبارتند از:

از بین بردن جای بخیه عمل بینی

جای بخیه عمل بینی معمولاً در صورتی که به درستی مراقبت شود، به مرور زمان کمرنگ شده و تقریباً نامرئی می شود. یکی از اصلی ترین اقدامات برای از بین بردن جای بخیه ، رعایت مراقبت های پس از جراحی است. استفاده از پمادها و کرم های تجویز شده توسط پزشک برای بهبود زخم و پیشگیری از باقی ماندن جای بخیه اهمیت زیادی دارد. همچنین، شست و شوی صحیح ناحیه بخیه و پرهیز از دست کاری یا فشار بر روی زخم‌ها می‌تواند به بهبود سریعتر و جلوگیری از تشکیل جای زخم کمک کند.

برای کاهش جای بخیه ، استفاده از کرم های ترمیم کننده و محصولات حاوی سیلیکون می تواند مؤثر باشد. این محصولات باعث آبرسانی به پوست و تسریع در بازسازی آن می شوند. همچنین، محافظت از پوست در برابر نور خورشید با استفاده از کرم ضدآفتاب بسیار ضروری است، زیرا تابش مستقیم خورشید میتواند جای بخیه را تیره کند. در مواردی که جای بخیه باقی بماند، روش های تخصصی مانند لیزر درمانی یا میکرونیدلینگ تحت نظر پزشک می توانند به کاهش اثر زخم کمک کنند. رعایت این نکات در کنار صبر و پیگیری منظم، نتایج خوبی به همراه خواهد داشت.